در تاریخ سیاسی ایران نیز سیزده آبان نماد تلاقی عمل چنیدن نیروی موثر است که قطعا قرنها آینده سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران مرهون این امر خواهد بود. نوعی نگاه کلی نشان میدهد که جریان عمل های مطلوب سیاسی چگونه میتوانند با همدیگر در یک زمان تلاقی پیدا کنند و تاثیر خود را بر جای بگذارند. رژیم استبدادی طاغوت در شب سیزدهم آبان ماه 1343 هیچ وقت فکر نمیکرد که نتیجه یک عمل غلط سیاسی چگونه دودمان طاغوتی قرنها ظلم و استبداد را در هم بپیچد. ایستادگی بی جا و ظالمانه ی رژیم طاغوت در برابر اندیشه زلال و معنوی حضرت امام (ره) و تبعید ایشان به ترکیه با این امید واهی که شاید بتوان اندیشه گهر بار ایشان را نیز تبعید کرد و نگذاشت که جان و دل فرزندان این سرزمین با عمق این اندیشه ها آشنا گردد، ولی حرکت تاریخی و سرنوشت ساز دانش آموزان و دانشجویان در 13 آبان 1358 نشان داد که واقعیت با آنچه که طاغوت شاهنشاهی فکر می کرد فرسنگ ها فاصله دارد. اتفاقی که در آن روز بوقوع پیوست، نشان داد که اندیشه های ناب و اسلامی همواره می توانند در هر زمان و مکانی پایه های ظلم و جور را به لرزه در آورند و این اندیشه های پاک هیچ وقت از بین نمی روند. اتفاق خوشایندی که در آن روز افتاد، نشان داد که سخنان دلنشین و کلام روحانی حضرت امام (ره) چگونه با شور، ایمان، عشق و جوانی سرمایه های انسانی این کشور آمیخته شده است.